Szkoła Pamięta 2020

 

 

Zapraszamy do obejrzenia filmu o historii szkolnictwa we Wrzosowej. https://youtu.be/MfmS2e13Dmk

Ireneusz Cuglewski     Ireneusz Cuglewski urodził się 21 lipca 1925r. w Kamienicy Polskiej, w rodzinie robotniczej. Wychowywał się w środowisku pełnym niedostatków i ubóstwa. Od szóstego roku życia uczęszczał do szkoły powszechnej, którą ukończył w 1939 roku. Wraz z rodziną mieszkał w jednoizbowym pomieszczeniu drewnianego domu, pokrytego słomą. Napaść wojsk hitlerowskich w dniu 1 września 1939 roku zamknęła mu możliwość dalszego kształcenia w szkole zawodowej. Jak wszystkie polskie dzieci gorzko przeżył upadek II Rzeczypospolitej. Jego wojenne losy i tragiczne przeżycia na trwałe zapisały się w pamięci. Ich początkiem była ucieczka przed wkraczającymi wojskami niemieckimi w dniach od 1 do 5 września 1939 roku. Za śmierć dwóch żołnierzy niemieckich, najeźdźcy zorganizowali w dniu 7 września akcję represyjną wobec mieszkańców Romanowa, zabijając bestialsko siedmiu mieszkańców. Był świadkiem tego morderstwa, bowiem wraz z nimi

Józef  Rutkowski   U schyłku życia, Pan Józef Rutkowski napisał swój życiorys, rozpoczynający się słowami: „ Urodziłem się 3 I 1872 r. we wsi Kroczów, powiatu Iłżeckiego ” [1] . Rodzina Rutkowskich, herbu Pobóg wywodzi się z ziemi płockiej i  zawsze pieczętowała się tym herbem. Najstarszym przodkiem Józefa Rutkowskiego jest Szymon Rutkowski, urodzony w 1763 roku. Mieszkał on w miejscowości Szpetal koło Włocławka, gdzie jego rodzina gospodarowała przez wiele lat przed tym, jak ojciec Józefa Rutkowskiego – Włodzimierz, przeniósł się do Kroczowa. Szymon Rutkowski miał czworo dzieci: Józefa Jana Erazma, ożenionego z Emilią Dzianott de Castellati (co jednoznacznie dowodzi, że inżynier Józef Rutkowski był potomkiem włoskiej rodziny „po kądzieli”), syna  Antoniego, córkę Emilię i córkę Elżbietę. Antoni wiódł spokojne życie w Chotczy (ziemia radomska), gdzie osiadł. Emilia wyszła za generała Ignacego Prądzyńskiego, budowniczego Kanału Augustowskiego i zarazem inżyniera wojskowego,

  Wacław Wrzesiński Wacław Wrzesiński, syn Kazimierza. Urodził się 29 kwietnia 1890 roku w Zawadach, koło Sochaczewa. Po ukończeniu Seminarium Nauczycielskiego, jako nauczyciel matematyki rozpoczął pracę 1 września 1913 roku we wsi Kamień w powiecie gostynińskim. W latach 1914 - 1915 pracował w Szkole Podstawowej w Wyszkowie, w powiecie pułtuskim. W następnych latach pracował w okolicy Mohylewa, na terenie dzisiejszej Ukrainy. Od 1927 roku pracował w Powszechnej Szkole Podstawowej we Wrzosowej. Z udokumentowanych informacji wynika, że w latach 1927/28, 1928/29 pełnił funkcję kierownika Szkoły. Do 1939 roku pracował w Publicznej Szkole Powszechnej we Wrzosowej jako nauczyciel matematyki. Ożenił się z Zofią Torbus, wdową wychowującą córkę Halinę. Małżeństwo zamieszkało w Korwinowie i wkrótce doczekało się córki Mirosławy. W 1939 roku, w sierpniu jako podporucznik rezerwy Wojska Polskiego został powołany do służby wojskowej. W bliżej nieznanych okolicznościach dostał się do